سفیر الحب

سافر عضیدی غفل ، بس وحدی عافانـی

ما ودّعانی اورحل ، و ابحبه جنّانـــــی

خالی مچانه بقه ، و ابذکره سلّانـــــــی

یازمن فرگاه صعب ، و الصبر ملّانــــی

***

دارک بگت خالیه ، رحت الدیار الخیــــر

انت الجسر لل خلگ ، و انته الفضاء لل طیر

اسمک بقی مرتسم ، تستاهل التقدیــــــر

کلّک محنه او فخر، و امطرز ابتطهیــــــر

***

هم تدری فیک انتشع ، هم تدری گلبی احذاک

حبک نَقِش بل گلب ، لکن مگدر بعد انســاک

سرت ابمسیرک بطل ، یصعب علی فرگاک

فگدک زرف غایتی ، و الزمن خان اویاک

***

احا یادیرة هلی، ما اگدر انســـــاهه

و الزمن دمّـر مهجتی ، و القدر فرگاهه

گو لیلی وین اصفه الوکت ، محروم من عدهه اصبحت

الدنیا خانت عیشتی ، خل الله یبلاهـه

***

نسّم هواهه بل جسد ، و الروح مرتاحـه

حبهه ابسمای امعطره ، و الگمر مصباحه

کلهه محنّه اوزاهره ، او بل گلب صوره امعطره

هیه جنان ابدینتی ، و الفرح مفتاحـــه

***

بس بیهه گلبی ینفتح ، واشتم عطر منـهه

کل ذکریاتی بل شجر ، ابصغری اشوفنهه

ذکر المطر و السیل ، او رچب البلم و الخیل

یزهی وردهه ابخاطری ، ابگلبی اضمّنـهه

***

احاده یا دیرة هلی ، عندی عزیزه اهــوای

لتلوم اذا اطرهه ابوکت ، لو کثرت ببچـــای

اتصور اعزازی اوهلی ، هیه حیاتی او منزلی

احبنّچ اهوای اعتقد ، ابکثر الشجر و المای

***

احاده یا دیرة هلی ، تستاهلین النـــــــوح

افدیلچ اهلی او خوتی ، حتی الگلب و الروح

کلچ جمال او مرحمه ، انتی اصیله امعلمــّه

یا نور یا شمس الضحی ، ریحچ عطر و ایفوح

03/04/1391

تو یه مارِ خال خالی ، تو دیوِ نیمه خســــته

می بینی زخمِ زبونت ، شیشه ی دلُ شکسته

حرفاتُ خیلی شنیدم ، پس کو اون قول و قرارت

همه رو با اون فریبا ، جا زدی توو کوله بـــــارت

روزِ اول گفته بودی ، ماه و خورشیدم توو دستت

تو جونم بخوای عزیزم ، فدایِ چشمایِ مستــــت

 اومدی کم کم توو کِشتی ، بار زدم اون خنده هاتُ

حالا به ساحل رسیدی ، می بینم من گریه هـــــاتُ

تا کجا با بی گناهی ، می کِشی من رو توو سختی

دلم ازین غصه پُر شد ، وای خدایِ من چه بختــی

ای پناهِ آخرینم ، بی صدا گِریَت یــه مرگِ

آرزو دارم بخندی ، فصلِ دیدارت چه رنگِ

یه مترسک تویِ باغی ، بی صدا موندی همیشه

تو گلی توو موجِ دریا ، واسِ من عشقی نمیشـه

جاسم ثعلبی ( حسّانی ) 02/04/1391

واعدته حدر الجسر تانیته ماجانـــــــــی

عنوانه بعداه علی ابیّته مدلانــــــــــــی

هاجر ابعید الولف خلانی بحزانـــــــــی

بفراگه ماضل صبر ادگ و الطم امچانــی

***

الشعر طالع کشف راکب الســـیاره

و العین ساعه یخی و الوجنه منظاره

یقتل ابلا مرحمه بس ربی ستّــــاره

قتل الشباب هاکذه ما تنحسب شاره

***

تابعته حدر الجسر ما رضا ایحا چینی

ابعد اولا تقترب یبویه گلبه ینادینــی

ناری دوت بل چبد منهو الیطفیــنی

شمس المضویه قدت یا ربی سلّینی

***

حببتک و انت اصغیرون

خلّیت اگلیبی مجنــــون

کبریت اوگمتو اتزعلــون

لاتتدلّل علیـــــــــــــــه

***

یسّمر عینک علیــنـه

شنهی السبب حاچینه

لا تتمختض مربینــــه

ریّض لل حب اشویــه

***

حدر الجسر تانیتــک

و اگف واتناظر جیتک

اعطینی عنوان البیتک

خنت الوعد و الجـــیه

***

واعدته او ما وفّانـــی

و ابیته ما دلاّنـــــــی

و اگف عمد خلاّنـــی

کصرت ارکب رجلیه

***

گلت احبک ما انســاک

او ضایع کل تعبی و یاک

من حزّمک مــن و زّاک

او تشرب من خابط میـه

جاسم امحمد الجبیره الحسانی الساری 02/04/1391

شهید سامراء تویی ، خورشید و رمز رهــــبری

در علم و صدق وغربتت ، پوشیدی قلب دلبری

کوبیدی هر ظلم وستم ، با آیت دین خـــــــــــدا

ای مهربان زیور نما  ، مهر خروشان خنـده هات

دلبند تخت و گوهر است ، با صد بیان افراشتــه

در غربتی ماندی به غم ، اسیر بند مشرکان

بارون زده بر دیده گان ، بر واژگـــان دل فرود

در انتظار مهدیت ،  ورد دعایم خوانـــــده ای

طابگ تراچی ذهب ، او لابس النظــاره

یحرگ اگلوب البشر ابعینه السحــاره

یقصف ابرمشه الگلب و ایدمر افکاره

الله و اکبر نشف دمعی ابجـــــــــراره

***

ولک لا تبتعد یا گمر ضل نوّر ادیـــاری

حبک نبت بل چبدوا نفجرن اشعـــاری

اریدک تحط بل گلب وا تطفی ابنــاری

الله و اکبر نبذ کل صبری و اطـــــواری

***

دگ الگلب من شافچ ، حب الرمان اشفافچ

کلمن حبچ ما عافچ ، یترحب لچ لیلــــــیه

***

یسمر شلیت احوالی ، یل کلّک عندی غالــی

ما تدری اشصار ابحالی ، من تبعد منی اشویه

***

ارجوک ادّنه اخذانه ، شاب الگلب بحزانه

تدری ابحبک عافانه ، من امراض المنسیه

***

یا ورده او خیزرانه ، یلّی حبچ جــــنّانه

وسط الدرب عافانه ، عطشان ابهل برّیه

***

محتار ابحبچ ضلّیت ، او کل لیلی ابذکرچ سهریت

ابدرب العشق ماملیت ، وا محزم بل خاچــــــــیه

***

البیض ما تدری اشماله ، یمشی مشی الغزاله

یتمایل شعره او حاله ، والگذله اتدگ چوبیــه

***

طر الشارع یتلافت ، و الروح ابگلبی خافت

الله الیستر من طافت ، ما ثبّتت رجلیــــــه

***

هب الهوا و امزند ، و الدم یتنا گط بل خـد

رمانه ابسدره امحدد ، هیعونه الشمه اشویه

***

راح او خلانی ابفکره ، و الروح اتنوح ابذکــره

ضلیت اشتم بس عطره ، عافانی ابهل شرجیه

***

یا جاسم گلی اشسویت ، من العشگ ما ملّیت

ما لوم ابحبی اتاذّیت ، ما کو وفا ابتالــــــــــیه

لل شاعر جاسم امحمد  الجبیره الحسّانی السلیماوی الساری

30/03/1391

روزِ اول به تو گفتم ، همه چی یادت میاد؟

دردم و با خون نوشتم ، ندیدی، خیلی زیاد؟

به تو گفتم من همینم ، در کنارت می مونـم

من اسیر روزگارم ، توو دیارت مهمونـــــــم

 دلمُ با خنده هات  ، کاشتی تویِ گلدونــــت

وعده ها دادی عزیزم ، منتظرم توو ایونــــت

بارها خوندی دلم رو ، اومده دیدارِ تــــــــو

با چه سختی ها رسیده ، خسته شد از کارِ تو

برگشتم و عطرِ جدایی ، تار کرده آسمونـــــم

بارش اشک و غریبی ، مونسی گشته توو جونم

بارها داد زدم و تو ، آهِ فریادم شنیـــــدی

دل به دریاها سپردم ، مگه شادیمُ ندیدی

اومدی با صد بهونه ، خوندی از عشق و وفایم

با همون لبخندِ تلخت ، کشتی  دردِ لحظه هایم

در یه جایی زنده بودی ، نزد خویشانت اسیری

بی پناهی تو کشیدم ، من نباشم تو می میـــری

حالا که خاطره ها رو ، به فراموشی سپردی

نور مهتاب چشامُ  ، رو به خاموشی کشوندی

تو همونی که درونِ ، دردِ من آهی کشیدی

چی شده طناب عشقم ، ناگهانی تو بریــدی

ببینم می تونی با من ، توو سفر همراه باشـی

توو نشیب زندگیمون ، بی خطر در راه باشی

دیدی این دور و زمونه ، بی وفایی ها چو  باده

رسمِ عشق و عاشقی ها ، با جدایی ها زیـــاده

ای پرنده ی مهاجر ، پر زدی تویِ ترانـــــــه

اشک و غم هاتُ نریزی ، تویِ قلبم بی بهانه

توو این سکوتِ نیمه شب ، دل غرقِ اشک تو شده

غروب زرد آسمون ، زیور عشقِ تو  شــــــــــــــده

با اون همه قول و قرار ، حاضری با من بمونی

توو جشنِ آرزوی من ، سرودِ شادی بخونــی

بارها گفتی به من از عشقِ تو پشیمونــــــم

می تونی باور کنی ،یه عمری رو تو زندونم

اون پشیمونی عزیزم توو دلم جا نداره

مثِ تو ، توو زندگیم یرنگ زیبا نــداره

اگه دوسم نداری برو خدا به همراهت

منم خدایی دارمُ ، دلم پرید از نگاهـت

جاسم ثعلبی 31/03/1391

تو یه ماهی ، تو یه خورشید در کنارِ دیده هامی

تو یه اشکی ، خیلی گرمی توو دیارِ خنده هامی

تو فروغی ، تو سپیدی ، تو طلوعِ مهربانی

تو غریبِ کوچه ی دل ، تو یه عطرِ شادمانی

سالها دل به تو بستم ، می دونی که من اسیرم

دور نشو از زندگیم ، می دونی بی تو می میرم

تو نمی تونی جدا شی ، من کتابِ سرنوشتت

تو که صد خاطره داری ، از سرابِ دردِ عشقت

ای ستاره ی وجودم ، آسمونی دیدمت

گردشت در دیده گانم ، بی صدا می خوندمت

هی نرو پیشم بمون ، می دونی که  دوست دارم

من تویِ عمرم ندیدم ، یه لحظه از تو بیزارم

جاسم ثعلبی ( حسّانی ) 29/03/1391

شکستی باز یه قلبی رو ، با دردِ  نازِ  گفته هـــات

آتیش زدی یه عشقی رو ، با آه و سازِ خنده هات

فکر می کنی اسیرتم ، تنها و بی کار و کســـی

حرف دلت رو می زنی ، موندم توو این دلواپسی

همه حرفاتُ  شنیدم ، وقتی که یادم نبــــــودی

گفتی که دوست ندارم ، تو بمیراون توو حسودی

دوست نداری با من باشی ، چقد اینُ دیر فهمیدم

با یه کسی در هوسی ،چه دردی از تو کشیــــدم

برو دیگه نمی خوامت ، زندگی با تو حرومـــه

با دو دل وابسته ای ، عشق در کنارت چه شومه

رازِ دلت رو عزیزم ، کاشکی می گفتی به دلـم

یه دنیا بدبختی رو تو ، یکدفعه ریختی رو سرم

من موندم و صد خاطره ، ساده بودم توو مکرِ تو

جدایی با جون خریدم ، راحت شدم از فکرِ تــو

جاسم ثعلبی (حسّانی )  29/03/1391

تو سیاه پوش شدی ، درد تو رو من می دونـــــم

عمرِ من بی تو فنا شد ، در تبِ عشقت زندونــــم

تو مونده ای اسیر غم ، با اشک و آه و گریه هات

من و مقصر ندونی ، هنوز به یادِ خنـــــــده هات

ابر تو رو توو آسمون ، بارون زده رویای مـــــن

تنها تر از هر شب شده ، هر قصه از دنیایِ مــن

آغشته در خون شدی ، با من غریبی کــرده ای

بی خوابی ها تو کشیدی ، با من فریبی کرده ای

تویِ تاریکی بمون ، شبت ترانه نـــــــــــــداره

توو بغضِ زندگیِ تو ،از من بهانه  نــــــــــداره

چقد تو رو یاد دادم ، گوش نمی کـردی همیشـه

اگه تو دل جام می دادی ، این همه دوری نمیشه

بمون بکش درد و غمت ، با این همه آوارگی

دل سپردی به هر کجا ، برات کمه یه بردگی

جاسم ثعلبی ( حسّانی ) 27/03/1391

جانه عید البعثه یزهی ، بل بلد شاعت اخباره

الرسول الله تبارِک ، زیه یزهی ابکل منــــاره

الیوم یوم الله او رسوله ، الیوم عید المسلمـین

اترحب السید الرساله ، المصطفی الطاها الامین

الیوم منهاج السعاده ، الیوم طوفان الفـــــرح

الیوم مبتسمه اهلنه ، والتعب منها ســـــرح

نزل جبریل ابکرامه ، علی صدر الزاهدیــــن

نزّل الایه الشریفه ، بسم رب العابدیـــــــن

هله بهلال الموده ، او هله ابضیک یا فخـــر

جیت متعنّی البلدنه ، الشیعه بسمک تفتخر

انت خاتم لل رساله ، انت لل مسلم گعـــد

انت رایه ابکل کلافه ، انت لل عالم سعــــد

انت حب او یضوی نوره ، فی سماء المومنین

یا شمس یا جبل عالی ، یا گلب کلّک حنین

انت ابغار النبوه ، جالس او عابد سنیــــــن

ابیوم جاک الایه بیده ، قال اقرا یا معیــــــن

قلت یا سیدی امی ، انه ما قاری الکــــــتاب

قال اقراء بسم ربک ، یا نبی زیل السحــــاب

بسمیّت او گمت بسمه ، ربّک ابعزه او نظــــر

قلت اقراء بسم ربی ، الّی حفظنی امن الخطر

فتحت الالفیه فکرک ، ابقدرت الرب الرحیـم

فاحت اعطور الامامه ، ابنظرت الرب الکریم

انت بدر اینور ضیّه ، انت معمار العــــــرب

تفتخر بیک العروبه ، والعلِم بیک انتســــب

انت حامی الامه کلهه ، انت نیشان الســلام

انت ابو ابراهیم مهلاً انت میدان الکــــــلام

تفتخر کلهه ابجمالک ، المایعرفک ینتسـب

یا امیر الساده اسمک ، والیذکرک ینتحــب

ارجوا ابیوم النهایه ، احضر ابوادی الحزیــن

حبک ابگلبی مکانه ، یوم موتی انت المعین

معنی:

روز تابیدن بعثت ، ناگهان آمد دیــــــــار

همه جا تبریک گویان ، شادکامی در کنار

امروز شادی رسولش ، امروز عید مسلمین

همگی بیعت نمودند با مصطفی طاها امین

امروز روز شادمانی ، امروز جشن سروران

لب به شادی ها گشودند ، سالگردش مومنـان

با کرامت حضرت آمد ، آیت باری بــــود

آیه ای زیبا تلاوت ، در دلش جاری بــود

خوشا ای ماه محبت ، خوشا ای مرد دلیر

در دیارم سفر کرده ، ای محمد ای سفیر

تو که خاتم رسالت ، تو امیر هر مسلمـان

همچو پرچم در نبردی ، تو امین دین و قــرآن

تو یه عشقی نور زایی ، در بلاد مومنـــین

تو چو مهتابی درخشان ، در بیان ساجدین

تویی در غار نبوت ، عابد و دل بستــــه ای

روزی که فرشته گفته ، بخوان با دل خوانده ای

گفتی ای یار خدایم ، بی سوادی در کمین

گفت جبریل با محبّت ، بخوان ای مرد امین

با همان لبخند گفتی ، ای خدا شکرت چه زود

گفتی می خوانم به نامش ، از خطر دورم نمود

الفبا در ذهن تو ، ظاهر شده با یـــــاد او

عطر و بوی آن امامان ، خوانده فریـــاد او

تو یه ماهی نور تابی ، تو یه معمارِ عــرب

در دلستان جهانی ، افتخاری در نســــب

تو به سنگر عدالت حفظ کردی در نهـــان

در کلام و خلق و خویت ، بی مثالی در جهــان

ای جمال دیدگانی ، در نسب ریشه ربودی

از آدم و موسی کشیده ، دل به دیدارت نمودی

خواهشم روزِ نهایی ، یاورم شو در معـــــاد

عشق تو در دل که دارم ، شادمانم در جهاد

جاسم ثعلبی (حسّانی) 28/03/1391

توو آسمون خنده هات ،یه ماهِ دلگیری شــــدم

وقتی دیدم مِهر لبات ، دیوونه زنجیری شـــــدم

همچو طلای خالصی ، توو دیده هام می خوندمت

دنیای من فقط تویی ، هر چی که بود می گفتمت

وقتی به کویت رسیدم ، راه ندادن در کنــاری

توو پرده های زندگی ، دلبندِ ناز خنـــده هات

گفته بودی توو هر کجا ، دلم کنارت اسیـــــره

از من گذشتی بی خبر ، دل توو دیارت می میره

از توو دلم بی خبری ، بعدِ یه عمری جـــــــدایی

جدایی رو با ابروهات ، چه صادقانه می کشـــــی

همهجا غرق به عشق ، همه جا چو بوته زار

همه شادند در طرب ، همه یک رنگ و نگار

آسمون صاف دل ، در کوچه ها تب کشیده

همه مهمون خدا ، از بی خدا دل بریـــــده

وای از این درد پوشیده به یار

وای از این عهد تابیـده به دار

گل بهبهونی را بهتر نـــــدید

ابر باران زای هر عاشــق تبار

خوشگلی و چون بهشته

زیبا و دل نشســــــــته

حرف دلش یکی بـــود

در دل من نوشــــــــته

از بید بلند خریــــــده

قلبی به دل کشـــــیده

چو بید سبز و خـــــرم

چو کوهش سر کشیده

جاسم ثعلبی ( حسّانی )  16/03/1391

انتم الحب و العقیده انتم اشبال الرسول

انتم الایه الشریفه من نبع مای البتــول

من علی شیّد ارکانه الدین ثبّت قامــــته

و الحسین اروه العطاشه ابدمه فاحت دمعته

الصادق الدرّس علومه او طالب الحق بالعتب

و الرضا البازق جماله ابمشهد اعلومه انکتب

وصلت الهادی الرساله طوّر النور ابســـهر

حکم امیه زال عنه المعتصم برضّه انفـطر

ایرید یحکم لا عداله لا صدگ لا اختیار

و ابوجود الهادی یخسر لو ظلم بهل الدیار

حربه عند اهل الضلاله القتل و السم غایــته

یحرگ الیابس و الاخضر کلهه بل طف شافته

الهادی سجنوه بل معسکر لجل دینه و صحبته

حکم فی درب الامامه احبابه بل دم طلبـــته

ابد ما طخ راس لحد بس الی ربّه الکریــــم

ابدرب جدّه سار و امسی ما تصادق وی لئیم

الیمه نجمه و ابسمانه انرحب ابشوق او سرور

بل گلب حبهم لوانه نعتنی لیهم نـــــزور

یلی فیکم عطّرانه الدین شد اجناحه منکم

انتم ابساس العقیده و الفکر مفتاحه عدکم

اصل ثابت من کرمکم یا نقی یا مومنین

و الزهور ابفرح حبکم رحبّت للمسلمین

انتم الجنه مقرکم و انتم احفاد المرتضی

من نبی ادم نسبکم انتم اولاد المصطفی

بل گلب حبکم کتبته بایعتکم بل ولایــه

المهدی الطاف ابعزمکم انتم بیرق للهدایه

ما تهنه الصار ضدکم لادنیه او آخـــره

مات موته عنجهیه ابنار ظلمه او متجره

انتو مفتاح السعاده و النصر و الاقتدار

انتو اولاد آل طاها و الفخر والافتــخار

سلّمت روحی ابضچرکم من ضغر وآنه احبکم

ما لگیت ابطن گلبی قطره من دمی تذمکــم

معنی:

امامت رکن دین ما ، شما نورید از خاتم

نشان از فاطمه دارید ، شما آبید از زمزم

از علی ثابت قدم شد ، دینِ ما در قدرتــش

با حسین تشنه ی لب پر خون کرده جنتش

آنکه در علم و تعلّم ، یاد داده دشمنان

مرقدِ شادِ مطهر ، دیده ها در دل نشان

درب خوشبختی به هادی چون رسد با افتخار

آل امیه مزمحل و معتصم پوشیده عــــــــار

پادشاهی کرده ظالم ، از صداقت دور بود

با نقی دشمنی کرده ، از بلاغت دور بـود

لذّتی دارند همانا ، ظلم و خونخواهی ستم

ریشه کندن از امامت ، کشته در زندان غم

هادی دربندِ طنابِ دار ، رفته چون امـــیر

از خدا آمد نصیبش ، دوستان خواندند دلیر

طمع در حکم نهایی را ندارند این امـــام

سنّت جدّش همان است ، سروری با احترام

چون ستاره نورزا ، در آسمانم شد پدیــد

در درون دل نهادم ، قصر عشقم رو خرید

سایه هایِ هر امامی ، بالِ ما در زندگی

ای کلیدِ هر صراطی ، مشعل درماندگی

اصل ثابت در عقیده ، خوانده ام ای مومنین

چون گل ریحانه هستید ، در مشام مسلمین

ای امیران بهشتی ، ای وزیران علـــــی

نسب از آدم نمودید ، با پیامبر همدلــــی

عشق زیبایی نوشتم ، توو دلــم در آن ولایت

حضرتِ مهدی چو آمد با پرچمِ عدل و هدایت

می کُشد بدبختی ها را ، هر که با دشمنی آمد

با امامان در خلافت ، مردنش با سختی آمــــد

شما دربان سعادت ، قدرت و پیروزی را

شما فرزندانِ طاها مشـــعل بهروزی را

از بچگی دوستتان دارم ، چه کنم عشقم مضاف

در درونِ دل ندیدم ، قطره خونی در خــــلاف

 جاسم ثعلبی از اهواز  24/03/1391

در علم و صدق وغربتت ، پوشیدی قلب دلبری

کوبیدی هر ظلم وستم ، با آیت دین خـــــــــــدا

ای مهربان زیور نما  ، مهر خروشان خنـده هات

دلبند تخت و گوهر است ، با صد بیان افراشتــه

در غربتی ماندی به غم ، اسیر بند مشرکان

بارون زده بر دیده گان ، بر واژگـــان دل فرود

در انتظار مهدیت ،  ورد دعایم خوانـــــده ای

ای امامِ شیعیان ، ای یاورِ دینِ  خـــــــــــــدا

ای سفیر عاشقان ، ای جنتِ عشق و صفــــــــا

از پیامبر تا علی ، و فاطمه تا عصرِ مــــــــــــا

همچو زنجیری خجسته ، حلقه زد در دینِ مــا

در اصول و در فروع و در نماز و در زکــــــات

راویِ مشتاقِ شیعه ، در تمامِ معضلـــــــــــات

ای سفیرِ عشق ِ فردا ،  حامیِ مستضعفـــــــــان

درامامت اصلِ ثابت ،  یاورِ کلّ ِ جهـــــــــــــان

نقی در کلّ ِ صفاتت ، پاک و دل پاکیـــــــزه ای

در قلوبِ عاشقانت ، همچو گل آویــــــــزه ای

شیعه با نامِ امامت ، سر به بالایی نهـــــــــــاد

با رقیبانِ علی را ،  جنگِ اعلایی فتـــــــــــــــاد

شیعه با مُهرِ امامت ، بسته چشمی در ممــــــــات

مرتضی و خاندانش ، واسطه شد در صـــــــــلات

ای نقی ما را نظر کن ، در دیارِ عاشقـــــــــــان

دست همکاری نما را ، در مزارِ یـــــــــــــاوران

دشمنانِ دینِ جدّت ، زندگی را خوار کــــــرد

شیر مردانِ ولایت ، همه را بیدار کـــــــــــرد

بویِ اجدادِ شما ، زیور شده در هر زمــــــــان

از کربلا تا نجف رفته ، زایرانش شادمــــــــان

حرفِ حق عشقِ امامت ، ریشه زد در هر مکان

معتصم ، مامون خوانده ، دیدگاهِ مومنـــــــان

ظلم و زندانی ، شکنجه ، کُشت و کُشتار و دمــار

سَم و سرها را بریدن ، در دیارت ماندگـــــــار

هر که را این ها پسندد ، جایِ پایش چون یزید

سروری کرده زمانش ، قصرِ زیبایش ندیــــــد

افتخار ما همین است ، با ستم جنگیده ایــــد

نامِ زیبایِ امامت ، در جهان کوبیده ایــــــــد

یا علی تویی تویی ، یا نقی تویی یویی

***

ای امام شیعیان ، ای امام مهربــــــــان

ای امیر عابدان ، قاضی الناس تویــــی

یا علی تویی تویی ، یا نقی تویی تویی

***

صریا میدانی شده ، مدینه نورانی شــده

ماه تابان رخ زده ، مضوی الناس تویی

یا علی تویی تویی ، یا نقی تویی تویی

***

ای منجی دین خدا ، ای یاور عشق و وفاء

ای عالم مهر وصفا ، هادی الناس تویــی

یا علی تویی تویی ، یا نقی تویی تویــــی

***

توی سامرا مزارت ، همه شیعیان کنارت

نزد اجداد و دیارت ، اصدق الناس تویــی

یا علی تویی تویی ، یا نقی تویی تویــــی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) از اهواز

24/03/1391

ای آسمونِ قصه هام ، بارون می باری دوباره

توی دیار غنچه هام ، پر نور می شه از ستاره

من توی درد خنده هات ، اسیر اشک تو شدم

در هر اشاره از نگات ، دلبند عشقی نو شدم

ای گل اندیمشکیم ، دلم شده فدای تـــــــو

شیرین زبون عسلی ، قربون اون چشای تو

مسافرم توو شهر تو ، به عشق ِ دیدن  اومدم

با خاطرت زنده میشم ، برای موندن اومدم

دلم می خواد با تو باشم ، کنار دردت بمیرم

تو می دونی نمی تونم ، چونکه تو بندت اسیرم

ای قاصدک من و بخون ، سکوت که راهی نداره

با این همه دلواپسی ، موندن پناهی نــــــداره

دنبالتم عزیزمی ، بمون با این وابستگــــــــی

هرگز نرو به جایی که ، آواره شی توو زندگی

جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/03/1391

ای گلِ قزوینی ، خوشگل و شیرینـــــی

دلم فدای تو ، چرا تو غمگینــــــــــــی

به خودت می نازی ، میگن که دل بازی

معطّر و زیبا ، عاشق و طنـــــــــــازی

خوشی به همیارت ، اومدم دیـــــدارت

چه با صفایی تو ، ارومی در کــــــارت

تو را که جوییدم ، به دل پسندیــــــدم

حرف دلت شرطه ، از اون که نشنیـدم

اهواز و تهرونم ، پرسیدی ای جونـــم

شدم اسیر تو ، عاشقی می خونـــــــم

رنگِ دلِ دریام ، فرشته ای تنهـــــــام

یک لحظه با من باش ، ببین چقد زیبام

ای عندلیب عشق ، نشستی در جونـــم

در ساحل غم ها ، ترانه می خونــــــم

جاسم ثعلبی (حسّانی ) 22/03/1391

ای گل زاهدانی ، خوشگل و خوش بیانـــــــی

تو این آزار گرما ، تو موندی همچنانــــــــــی

شادی به دل کشیدی ، غریبی ها ندیـــــــــدی

با اون لباسِ زیبا ، چه خوش رنگُ سفیــــــدی

موندن چه مزه داره ، شادابی در کنــــــــــاره

خدایا یاورم کن ، شاید نیام دوبـــــــــــــــاره

تو در مهمان نوازی ، بزن آهنگ و ســــــــازی

قسم خوردم نگویم ، توو دل مونده یـــــه رازی

سفر در دیده کردم ، توو این گرما چه ســردم

توو این شهرِ تماشا ، نگو خوابیـــــــــده دردم

همه جا سبز و خرم ، در آن باریــــــده شبنم

گلستان آرمیده ، جهانی عشقِ نم نـــــــــــم

محمد را ندیدم ، براش هدیه خریـــــــــدم

بیا یاور من اینجام ، چه سختی ها کشیــــدم

کمین کردم تو باغی ، با شور و اشتیاقــــــی

نیامد جانِ من کو ، بگیر از من سراغــــــــی
 

جاسم ثعلبی   ( حسّانی ) 21/03/1391

هدیت الگلب و اعیونی ، کتمت اسراری للجونی

رضیت ابکل سهر ویاک ، وحیده ابهمی عفتونی

***

حبک والله حارگنی ، اریدک لا تفارگنـــی

منمت اللیل اعد انجوم ، واذکارک ترافگنی

***

عفتنی او رحت لل تالی ، و ابیا سبب یلغالی

بکیت ابدم علیک اهوای ، حبک شلع دلالی

***

یا گلبی او شرایینی ، یا دمع الغسل عینـی

ذکرتک والعگل ویاک ، گلّی لیش ناسینی

***

حبک تدری حارگنی ، حبیبی لا تفارگنی